Zagubiona..

Ostatnio źle się czuję psychicznie. Źle patrzy mi się na ten początek końca swiata. Nie mam zgody na wiele rzeczy, które dzieją się wokół mnie i tak bardzo chciałbym mieć na nie wpływ. Mimo prób, sama nie zwalczę zła tego świata.

Czasem zastanawiam się, czy moje czarnowidztwo, to depresja, czy kwestia charakteru...  Nie mam na co narzekać, mam u boku kochającego mężczyznę, mam fajną pracę, zarobki zaczynają rosnąć, mam czas na realizację moich pasji. Mimo tych plusów, wieczorem zasypiam z płaczem.

Boję się, bo jestem nadgorliwa, zawsze muszę być widoczna. Chciałabym być szarą i niewidoczną myszką, mimo prób nie wychodzi mi to.

Zapisałam się na trening personalny, ale się pochorowałam i musiałam to odłożyć. 

Ja panicznie boję się w pracy brać L4, urlop.. Mimo, że mam do tego prawo. Mam wtedy wyrzuty sumienia. Wcześniej miałam takie rzeczy w dupie, ale na tej pracy mi serio zależy. Czuję się bezpiecznie móc pracować z domu. Nie nadaję się do pracy wśród ludzi... Nie potrafię tworzyć relacji. Zachowuję się jak małe dziecko, które łaknie uwagi. W ten sposób tracę w oczach ludzi. Straszne to trudne do przezwyciężenia.

Trzymajcie kciuki, żeby udało mi się przetrwać ten trudny okres w życiu :/