0.56 zł...

Dostałam podwyżkę... 0.56 zł. I nie jest to podwyżką godzinowa, ale miesięczna!

Jestem wkurwiona. Smutna. Rozczarowana. Zawiedziona. Sfrustriwana. 
W poniedziałek miałam spotkanie z doradcą zawodowym. Myślę, że jak nie teraz, to nigdy! Nie chcę czuć niepokój w związku z finansami. Będę musiała zrezygnować z terapeutki, a nie chcę. No ale muszę wybrać - albo zjeść, albo iść do niej :(

Na razie nasila mi się depresja. Czekam na koniec roku szkolnego. Nie chcę już tkwić w tym szambie. 

Wiem, monotematycznie. Ale nie potrafię już żyć. Żyje w złości i niepokoju. Dużo w środku się dzieje.

Idę spać. O ile uda mi się zasnąć. 

Komentarze

  1. Tenshi Kaosu8 czerwca 2022 00:11

    Hej. Przejrzałam kilka Twoich ostatnich postów i większość z nich opisuje jak źle Cię traktują i jak bardzo chcesz zmienić zawód. Nie pozostaje mi nic innego, jak powiedzieć - bierz stamtąd nogi za pas! Pomysł z pracą jako grafik komputerowy jest ekstra. Są za to godziwe pieniądze, a jak wspominałaś, sprawia Ci to radość, więc brzmi to jak praca dla Ciebie. Zrezygnowanie z terapii w momencie, kiedy masz nasilenie depresji nie jest najlepszym pomysłem... Może Twój luby byłby w stanie Cię wesprzeć finansowo, żebyś nie rezygnowała z terapii?
    Ściskam mocno i daj znać, jak się trzymasz ♥

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Bez leków życie nie wygląda tak samo....

Jakiś miesiąc temu odstawiłam leki na depresję... Jest źle, jestem agresywna, mam zaburzenia snu... Straciłam motywację do pracy... Wszystko to robię, żeby przygotować się na ciążę, ale od 3 lat bezskutecznie próbujemy i nic. Dzisiaj robiłam szwagierce paznokcie i powiedziałam jej, że mam problemy z zajściem w ciążę. Nie minęło pół godziny, a ona "porwała" mojego partnera na bok... I dała mu jakąś durną zdrapkę, że zostanie wujkiem... Płaczę od tamtego momentu właściwie bez przerwy. Byłam dla wszystkich niemiła resztę wieczoru, bo targały mną emocje. Jest mi źle... 
Czytaj więcej

Układanie, porządkowanie, sprzątanie...

U mnie zawsze dobrze sprawdza się metáfora sprzątania - jak mam syf w głowie, to od razu e mieszkaniu też jest armagedon. Właśnie biorę się za porządki. Chcę zadbać o siebie i swoją przestrzeń. Zajmie mi to parę tygodni, ale chcę w końcu mieć wszystko na właściwym miejscu.  Myślę, że moja decyzja o zostaniu przy jednej pracy jest słuszna. Na razie mam poczucie straty, bo kocham te dzieciaki. Natomiast nie mam już złudzeń jeśli chodzi o całą branżę edukacyjną. Jestem zdeterminowana, żeby całkowicie się przebranżowić.  Na razie chcę po żyć jak to jest kończyć pracę o 15.00 i mieć czas dla siebie, dla domu, dla narzeczonego. E sumie nigdy nie pracowałam "od... do..." więc będzie to dla mnie coś nowego. W sumie ostatni raz kiedy kiedy przez krótki moment tak miałam, to 10 lat temu w Hiszpanii. Od tamtej pory (na własne życzenie) pracowałam, uczyłam się, robiłam wolontariaty, kursy, studia... Właściwie od rana do nocy i w weekendy, cały czas byłam na wysokich obrotach. W sumie wie
Czytaj więcej