Nie wiem czy być wściekła, czy wdzięczna.

W zeszłym tygodniu byłam na rozmowie kwalifikacyjnej w szkole. Praca miała zacząć się od marca.

Dzisiaj dyrektorka jednego z przedszkoli, w którym pracuję nagle zapytała mnie czy będę kontynuować z nią współpracę we wrześniu.  Jakiż to dziwny zbieg okoliczności, szczególnie, że dyrekcja tamtego zespołu szkolno-przedszkolnego nie zaprosiła mnie do współpracy, a nawet się nie napisała, że zatrudnia kogoś innego. Oznajmiłam mojej dyrektorce, że nie wiem, bo zarabiam tam 16 zł za godzinę i na godzinę przyjeżdżam do pracy - natomiast w szkole językowej mam 80 zł na godzinę, więc rachunek jest prosty. Dyrektorka powiedziała mi, że ona zarabia 25 zł... 

Z jednej z stony poczułam złość, z drugiej poczułam wdzięczność. Gdyby tamta szkoła mnie przyjęła, nie podjęłambym decyzji o chęci założenia działalności. Więc zawdzięczam babeczce ulgę i przyszłość poza systemem. Dzisiejsza rozmowa z Panią dyrektor utwierdziła mnie w przekonaniu, że podjęłam słuszną decyzję. Bo nie ma szansy na awans zarobkowy, zawodowy, w ogóle jakikolwiek. 

Zaczynam przyciągać do siebie dobre rzeczy, dobrych ludzi. Przestałam narzekać i potrafię usiąść wiecsorem na kanapie i mieć wyjebanie. Cudowne uczucie. 

Trzymacie się ciepło. 



Komentarze

  1. Aria4 lutego 2022 16:28

    Dopiero zaczynam swoją "karierę" w oświacie a już widzę jaki panuje wszędzie burdel. Stawki godzinowe w stosunku do odpowiedzialności i włożonej pracy są naprawdę mizerne. Mówi się, że nauczyciel ma tyle wolnego, pracuje tylko parę godzin w szkole a nie 40 h tygodniowo... Może i to wygląda tak z zewnątrz, póki nie trafi się w rodzinie nauczyciel. Wtedy dopiero inni widzą, że to nie tylko praca w szkole ale i w domu. Masa papierologii i dokładanie na materiały do szkoły z własnej kieszeni. Dodatkowo ciągły wymóg samodoskonalenia - najlepiej podyplomówki, które swoje też kosztują. Ech, wylałam u Ciebie swoje żale. Ale cieszę się, że potrafisz się odciąć od tego, że potrafisz usiąść na kanapie i mieć wyjebane.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Czasem plany zmieniają się z dnia na dzień.

Dzisiaj powiedziałam znajomej, u której pracuję w szkole językowej, że odchodzę. Od dawna nosiłam się z tym zamiarem. Praca na dwa etaty to za dużo, o wiele za dużo. Wolę mieć mniej kasy, a mieć czas na zdrowe życie. Do maja chce odpocząć i mieć maksymalnie kilku uczniów w tygodniu. Mam 3 więc nie ma źle :) zawsze będę mieć dzięki temu kasę na terapeutę. Ostatnio żyłam bardzo rozrzutnie, ale jak teraz przestanę jeść na mieście i palić, bo będę mieć mieć więcej czasu i mniej stresu, to spokojnie przeżyję i nawet uda mi się coś odłożyć.  Chcę pracować żeby żyć, a nie żyć, żeby pracować. Zmieniłam system wartości. Mimo wysokich cen (za wszystko), myślę, że spokojnie uda mi się przeżyć. Szczególnie, że dostałam podwyżkę.  No to update zrobię, jak zakończę sprawy związane ze szkołą.  Życzę Wam dużo wytrwałości w postanowieniach. 
Czytaj więcej

Złe sny, zła diagnoza i złe emocje potrafią sprawić ból.

Obraz
Cześć moje kochane.. Ten tydzień był na prawdę koszmarny... Dosłownie i w przenośni. Zaczęło się we wtorek. Wszyscy uczniowie odmówili mi zajęcia. Więc generalnie w tym tygodniu prawie nic nie zrobiłam. Potem poszłam wieczorem do lekarza. Ginekolog postawił bardzo przykrą dla mnie diagnozę. Usłyszałam wyrok. Zespół politycznych jajników. Pęknięcie torbiela. Wtórny brak miesiączki pogarsza sprawę. Nie mogę brać hormonów, bo mogłabym dostać udaru. Przy wadze powyżej 100kg branie hormonów jest bardzo niebezpieczne.... Boję się że nie będę mogła mieć dzieci. A to jedyne czego pragnę. Obżerałam się jak świnia. Zajadałam smutki. Nie spałam. Bałam sie się. Śniło mi się, że jestem na sali wykładowej i na oczach wszystkich gwałci mnie mój uczeń. Wiecie co w tym śnie było najgorsze? Ten ogromny wstyd, który czułam przed laty... To poczucie wstrętu do samej siebie. Poczucie brudu, którego nie da się w żaden sposób zmyć. Przez ten sen sprawiłam przykrość mojemu chłopakowi. Byłam tak nerwowa...
Czytaj więcej