Chyba jest dobrze.

 Dzisiaj dostałam bardzo ciepłe słowa od dyrektorki - poczułam wewnętrzny spokój i zaufanie.

Stwierdziłam, że nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem - więc wzięłam  ścierkę i wszystko pościerałam! Zadzwoniłam do dziekanatu z prośbą o wydanie zaświadczenia o poziomie zaawansowania języka. Myślę, że niedługo dostanę papierek i będzie jakaś podstawa do zatrudnienia. Na razie i tak w jednym przedszkolu robię praktyki, a w drugim pracuję na pół etatu jako wychowawca, więc mam zapewniony byt. Dyrekcja mysi wykazać wolny wakat, ale zapewniła mnie, że zrobi wszystko, żeby na moje miejsce nikogo nie znaleźć :)

Dzisiaj posprzątałam mieszkanie i zrobiłam zakupy. Muszę oszczędzać, więc kupuję produkty blisko terminu ważności. Uczę się nie jeść smażonego. Przerzucam się na zupy i mięso duszone bez obsmażenia. Dzisiaj pierwszy raz od dawna zjadłam owoce i warzywa. Nie wiem czemu, ale dosłownie boję się jeść zdrowe rzeczy. Ostatnio to odkryłam i spróbuję pogrzebać w głowie co może na to wpływać.

Mój brat brat siedzi w psychiatryku. Strasznie się boję, że się wypisze na żądanie - niby poszedł tam dobrowolnie, ale wiadomo, że człowiekowi się nie uśmiecha siedzenie w szpitalu. Widzę, że jest w złym stanie. Z każdym rokiem przybywają mu nowe schorzenia i przeraża mnie myśl, że mojego brata mogłoby zabraknąć. Patrząc na niego widzę człowieka, który nie dożyje 50 lat - ogromna otyłość, brak ruchu, śmieciowe jedzenie, papierosy, alkohol, praca przy kompie... Przepis na zawał :/ patrząc na niego cieszę się, że ja powoli wychodzę z takiego trybu życia.

Jak tak sobie pomyślałam, to nie piję alkoholu, ostatnio gotuję i zaczęłam jeść śniadania, dużo się ruszam z dzieciakami. Jedyne co jest moją porażką to fakt, że wróciłam do palenia po prawie dwóch latach. Ale myślę, że unormuje mi się sytuacja zawodowa i postaram się podjąć jakąś próbę rzucenia.

No to by było na tyle.