Miłość rośnie wokół nas...

Hej motylki. Ostanie dni były horrorem. Ale już jest lepiej. Musiałam trochę popłakać i ponarzekać.
Dziękuję Wam za wsparcie.
Dzisiaj uświadomiłam sobie dlaczego tak bardzo jest mi źle.... pozornie wszystko wydaje się ok, ale muszę oswoić sie z brakiem
* miłości
* bliskości
* lojalnych ludzi wokół mnie
* Hiszpanów, ich kultury, która jest mi bliższa niż polska.....
Wpisałam te rzeczy na które nie mam wpływu.


Rzeczy, które zależą ode mnie, a które zawalam to:
*brak organizacji czasu
*chwilowa niechęć do nauki
*nadmierne jedzenie
*chęć pomocy wszystkim, tylko nie sobie....

To tak po krótce. Kontynuuje dukana. Chcę być piękna. Jutro napisze o mojej motywacji.

Ps
Mieszkanie jest na wykończeniu, tak jak ja...


Komentarze

  1. Jagodzianka21 stycznia 2018 08:23

    ojej, uczyć dzieci z apergerem i autyzmem musi być niesamowicie trudno :o ja miałam jedno dziecko kiedyś na klase i to była katorga. Masz jakiś ulubiony brytyjski akcent? :) piona za hiszpańską duszę i mam nadzieje że sie szybko poukładasz

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy21 stycznia 2018 08:40

    Zawalam w podobnych tematach wiec wiem co czujesz...
    Hiszpania <3 jak byłam w szpitalu to nakupowalam książek do nauki hiszpańskiego :) trochę się uczyłam ale juz niewiele pamiętam. Ale jeszcze do tego wrócę!
    Trzymaj się ciepło.
    Www.wierzezesieuda.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  3. Kotek21 stycznia 2018 11:19

    Spokojnie :)

    https://jaksieje.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  4. Miss Daisy21 stycznia 2018 14:04

    Brak organizacji czasu to też moja zmora. Ale dasz radę :) głowa do góry.

    OdpowiedzUsuń
  5. Anonimowy21 stycznia 2018 16:13

    Oj skąd ja to znam. Również nie potrafię zorganizować swojego czasu. Za dużo go marnuję np. na siedzenie i rozmyślanie nad sensem swojego istnienia, nad tym że znowu nic nie zrobiłam, że zjadłam inaczej niż było to zaplanowane, albo nad siedzeniem w telefonie. Ale wiesz co? Myślę, że to wszystko można zmienić. W końcu tak jak napisałaś, to zależy od Ciebie. Masz na to wpływ, potrzebujesz tylko dobrego planu. I pamiętaj. Ty jesteś ważniejsza od innych. Każdy z nas z natury jest trochę egoistą. Najpierw ratuj siebie, bo gdy Ty zginiesz, nie uratujesz już nikogo. Pamiętaj o tym. Musisz zadbać dobrze o siebie, żeby być w stanie pomagać innym, żeby czerpać z tego satysfakcje. Bo co z tego, że ktoś będzie szczęśliwy skoro Ty zostaniesz wyczerpana z dobrej energii i wrócisz do szpitala? Nie tędy droga. Inni są ważni, ale pomyśl też o sobie. Czytałam dzisiaj Twoje pierwsze posty tutaj. Smutno mi się zrobiło, że tak długo to trwa. Ale masz już sporo doświadczenia, akurat w tej sytuacji to nie powód do radości, ale wszystko ma jakieś plusy. Możesz wyciągnąć wnioski ze swoich błędów i spróbować żyć inaczej. Przeanalizować wszystko dobrze i postarać się nie popełniać tych samych błędów kolejny raz, pomimo, że czasem niektóre decyzje będą wydawały Ci się odpowiednie. Całusy!

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Czasem plany zmieniają się z dnia na dzień.

Dzisiaj powiedziałam znajomej, u której pracuję w szkole językowej, że odchodzę. Od dawna nosiłam się z tym zamiarem. Praca na dwa etaty to za dużo, o wiele za dużo. Wolę mieć mniej kasy, a mieć czas na zdrowe życie. Do maja chce odpocząć i mieć maksymalnie kilku uczniów w tygodniu. Mam 3 więc nie ma źle :) zawsze będę mieć dzięki temu kasę na terapeutę. Ostatnio żyłam bardzo rozrzutnie, ale jak teraz przestanę jeść na mieście i palić, bo będę mieć mieć więcej czasu i mniej stresu, to spokojnie przeżyję i nawet uda mi się coś odłożyć.  Chcę pracować żeby żyć, a nie żyć, żeby pracować. Zmieniłam system wartości. Mimo wysokich cen (za wszystko), myślę, że spokojnie uda mi się przeżyć. Szczególnie, że dostałam podwyżkę.  No to update zrobię, jak zakończę sprawy związane ze szkołą.  Życzę Wam dużo wytrwałości w postanowieniach. 
Czytaj więcej

Złe sny, zła diagnoza i złe emocje potrafią sprawić ból.

Obraz
Cześć moje kochane.. Ten tydzień był na prawdę koszmarny... Dosłownie i w przenośni. Zaczęło się we wtorek. Wszyscy uczniowie odmówili mi zajęcia. Więc generalnie w tym tygodniu prawie nic nie zrobiłam. Potem poszłam wieczorem do lekarza. Ginekolog postawił bardzo przykrą dla mnie diagnozę. Usłyszałam wyrok. Zespół politycznych jajników. Pęknięcie torbiela. Wtórny brak miesiączki pogarsza sprawę. Nie mogę brać hormonów, bo mogłabym dostać udaru. Przy wadze powyżej 100kg branie hormonów jest bardzo niebezpieczne.... Boję się że nie będę mogła mieć dzieci. A to jedyne czego pragnę. Obżerałam się jak świnia. Zajadałam smutki. Nie spałam. Bałam sie się. Śniło mi się, że jestem na sali wykładowej i na oczach wszystkich gwałci mnie mój uczeń. Wiecie co w tym śnie było najgorsze? Ten ogromny wstyd, który czułam przed laty... To poczucie wstrętu do samej siebie. Poczucie brudu, którego nie da się w żaden sposób zmyć. Przez ten sen sprawiłam przykrość mojemu chłopakowi. Byłam tak nerwowa...
Czytaj więcej